" तुझी सोनेरी पावलं
ठेव जराशी जपून
पाउल टाक सांभाळून
ये सर्वांच्या लपून
किती गोजिर हे स्मित
उमलते तव ओठी
जणू तरंग उठती
शांत चंद्रभागे काठी
सखे अबोल तू जरी
तुझे डोळे बोलतात
शब्द मुके झाले तरी
नयनी आर्त एक हाक
जग बेधुंद आयुष्य
नको कुणाचीच साथ
जन्म जन्मांतरी सखे
एकट्याचाच हा प्रवास
कर हृदयी निर्धार
बघ विचार करून
सार आसमंत फक्त
तुझ्या ओंजळी भरून "...
संदर्भ-गर्भित...
